Hulp zoeken bij de opvoeding van je peuter
Als gezinscoach bied ik hulp bij de opvoeding en kom ik bij veel gezinnen thuis. Hulp vragen bij de opvoeding is iets wat lastig is om te vragen. Hulp vragen doen we sowieso liever niet en eigenlijk voelt alles wat met de opvoeding te maken heeft toch ook wel privé. Daarnaast kan het voelen als falen, want waarom heb jij hulp nodig bij de opvoeding van jouw peuter en de buren niet? In dit artikel neem ik je wat verder mee in dit onderwerp.
Wel of geen hulp bij de opvoeding?
Hulp vragen is een moeilijk iets. Er kunnen heel veel redenen zijn geen hulp te vragen. Ik zal er hieronder een paar noemen.
Hulp inschakelen kan voelen als zwak, het kan je aan het twijfelen brengen. Waarom heb jij hulp nodig? Waarom lijkt het de hele wereld goed af te gaan en heb jij toch moeite met de opvoeding van je peuter?
Een traject volgen is zo waardevol voor iedere ouder. Het is een investering in jezelf, je kind én het gezin.
Daarnaast gaan mensen graag voor snel resultaat en dat is nou net niet wat je krijgt als je start met coaching. Tenminste.. zo voelt het niet. Je moet namelijk écht gaan kijken naar jouw opvoeding en wat je daarin anders wil. Er is geen quick fix.
Verder kunnen dingen als financiën en schaamte een rol spelen. Hulp zoeken bij een professional kost geld en dat is vaak niet iets wat je even snel uitgeeft. Daar moet je goed over nadenken. Daarom is het belangrijk om te kijken wie er het best bij je past en wat je precies voor hulp zoekt.
Zoals ik net al schreef, speelt schaamte soms ook een rol. Het voelt niet fijn als de buitenwereld weet dat jij hulp inschakelt voor de opvoeding van jou peuter, maar waarom is dat eigenlijk? Waarom voelt het als falen en is dat echt zo? Dat zijn vragen om jezelf af te stellen voor je kiest om wel of geen hulp in te schakelen.
Hulp vragen, vraagt ook dat je kunt kijken met een open blik. Hoe zou jij willen opvoeden en welke dynamiek zou je in het gezin willen en is dat nu wat het nu is? Geloof je dat dingen vanzelf over gaan of wil je dingen leren om hier zelf invloed op te hebben?
Het is eigenlijk gek dat we overal opleidingen en trainingen voor volgen, maar dat we van opvoeden denken dat we het zelf wel kunnen.
Wanneer is het wel geschikt voor jou?
Merk je dat er dingen in het gezin niet gaan zoals je graag zouden willen dat ze zouden gaan? Of merk je dat je opziet tegen het doen van boodschappen met je peuter, omdat je niet weet of daar weer problemen zullen ontstaan? Speel je al een tijdje met het idee om hulp bij de opvoeding te vragen, maar weet je niet zo goed waar te beginnen. Dan denk ik dat hulp zoeken bij een professional een goede keuze zou kunnen zijn.
Als je een vorm van schaamte voelt, is dat niets geks. Dat hebben de meeste mensen, maar is natuurlijk nergens voor nodig. Het zit in ons dat we dingen zelf op willen kunnen lossen en vaak lukt dat, maar vaak zou hulp vragen het nog veel beter laten lukken. Vragen als: ‘Waarom hebben wij hulp nodig bij de opvoeding van onze peuter en de buren niet.’ zijn ook heel normaal. Veel ouders die ik zie in mijn werk als gezinscoach hebben dit soort vragen (gehad). Eigenlijk is het helemaal niet zo relevant wat de buren doen. Jij kiest ervoor om in je band met je kind en de dynamiek in het gehele gezin te investeren en wat de buren doen, boeit dat niet zoveel.
Daarnaast is het zo dat dit heel veel mensen zou kunnen helpen. Eigenlijk misschien wel iedereen. Want hulp zoeken bij een gezinscoach is niet alleen fijn in hele nare situaties, maar juist ook in de situaties waarin je merkt dat het niet gaat zoals je graag zou willen. Dat betekent namelijk dat je in staat bent om vroegtijdig aan de bel te trekken en te zien dat het anders kan en dat je dat graag zou willen. Je bent bereid om te leren en te investeren om zo het mooiste uit jezelf als ouder en uit het gezin te halen. Dat de buren nog niet op zo’n punt zijn, doet er dan weinig toe.
Houd er rekening mee dat je dus wel open moet staan voor verandering. Verandering kan lastig zijn en soms willen we het liefst vasthouden aan wat we hebben, maar als we dat doen, zal er ook niets anders worden binnen het gezin. Wil je dus echte verandering, dan moet je eerst kritisch durven kijken naar de huidige situatie. Soms is het ook zo dat je een stukje verleden moet bekijken om verder te kunnen.
Je moet dus ook bereid zijn om dingen aan te passen. Als je bij heel veel dingen denkt: ‘Ja maar dat werkt hier niet.’ of ‘Ja maar bij jou is het anders want…’ dan moet je kijken of hulp van een coach wel de juiste hulp is. Als je hulp bij de opvoeding zoekt in de vorm van bijvoorbeeld een gezinscoach moet je bereid zijn om aan de slag te gaan. Je moet zelf willen veranderen. Je kunt de dingen niet meer van je afschuiven, maar moet zelf aan de bak.
Eigenlijk zou iedereen een traject bij jou moeten volgen.
Alleen als je deze dingen wil doen, gaat het je succes opleveren. Je moet zelf hard werken, maar dan laat het resultaat ook echt niet lang op zich wachten. Een of twee gesprekken zijn vaak al genoeg om de eerste veranderingen te gaan zien. Dan ben je er natuurlijk nog niet, maar als je durft te kijken naar de huidige situatie en de situatie zoals je hem zou willen, je eigen handelen hierin én durft te veranderen, dan ga je de rust, het begrip en het plezier (weer) vinden in de opvoeding van jou peuter en ver daarna.
Denk je dat hulp bij de opvoeding van je peuter is wat je zoekt, maar heb je nog vragen. Stel ze mij gerust door een berichtje te sturen. Ik denk graag met je mee!
