Help mijn kind is een peuter!
Over de peuterpuberteit wordt altijd veel gezegd en geschreven. Ouders ervaren deze tijd namelijk als heftig en weten vaak niet wat ze in sommige situaties met hun kind aanmoeten. Want waar je eerst een gezellige baby had die alles leuk vond, heb je nu te maken met een kind met een eigen wil en laat die nou vaak net even anders zijn dan die van jou…
De peuterpuberteit
De peuterpuberteit start als een kind rond de anderhalf jaar is en eindigt ongeveer rond de basisschoolleeftijd. Dit betekent natuurlijk niet dat alle kinderen van anderhalf al peutergedrag vertonen en ook niet dat alle kinderen op de basisschool ermee gestopt zijn. In mijn praktijk zie ik veel ouders met kinderen van 4 of 5 jaar die gedrag vertonen wat is ontstaan in de peuterleeftijd. Dit is helemaal niet gek en zelfs erg logisch.
Frustratie bij peuters en ouders
Bij de start van de peuterpuberteit ga je merken dat je kind zichzelf gaat ontwikkelen. Je peuter wil steeds meer dingen zelf doen. Dit noem je het ontwikkelen van autonomie. Zeker in het begin willen peuters soms dingen die ze helemaal nog iet kunnen. Dit kan voor een hoop frustratie zorgen.
Omdat ze zich nog niet goed weten hoe ze met emoties moeten omgaan en ze vaak nog niet goed kunnen praten, is het heel lastig voor ze. Jij bent er als ouder om ze te helpen in deze situaties.
Soms is dit alleen enorm lastig. Want als ouder word je ook regelmatig flink op de proef gesteld. Er wordt een mega dosis geduld van je gevraagd en dat heb je gewoon niet altijd. Dat is normaal en zeker in ons drukke leven wil je soms gewoon heel graag wat meer tempo maken.
Daarnaast ben je een vrolijke en lieve baby gewend die alles wat jij doet leuk vindt. Heb jij een leuke outfit in gedachten? De baby vindt het prima. Heb jij leuke activiteiten gepland? Je baby vindt het helemaal goed. Maar nu heb je te maken met een kind dat jouw gekozen outfit niet aan wil of die zelf zijn schoenen uit wil zoeken en dat ben je niet gewend. Het is voor een kind een nieuwe fase, maar het vraagt dus van jou als ouder ook wat.
Dit is vaak erg lastig. Vaak is lastig gedrag bij een peuter dus echt een wisselwerking tussen ouder en kind. Het kind ervaart een bak aan emoties. Hij weet niet wat hij ermee moet en kan zich nog slecht uiten. Dit zorgt voor frustratie en meer boosheid. Als ouder ben je een heel meegaande baby gewend en heb je opeens een kind wat ondanks de emoties en frustratie elke keer maar weer dingen zelf wil doen en wil bepalen. Dat is schakelen en er wordt een hele andere manier van opvoeden aan je gevraagd.
Gelukkig kun je als ouder je kind super goed begeleiden, waardoor de boosheid en emoties veel minder zullen worden en je weer plezier samen kunt maken.
